ปฐม ภาค : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 55 / 57

การครองผ้าย้อมฝาดและการห่มผ้าเฉวียงบ่า คือ การนุ่งห่มผ้าสบงจีวรนั่นเอง การกล่าวคำขอถึงสรณคมน์หรือไตรสรณคมน์คือพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์นั้น พระภิกษุผู้ รับบวชจะกล่าวนำ และผู้ขอบวชจะกล่าวตาม ดังนี้ พุทธ์

การครองผ้าย้อมฝาดและการห่มผ้าเฉวียงบ่า เป็นหลักธรรมในพระพุทธศาสนาที่สำคัญ การกล่าวคำขอสู่สรณคมน์รวมถึงคำสอนที่ไว้ใจได้ คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ โดยจะต้องกล่าวถึงสามครั้งเพื่อยืนยันเจตนาอย่างแท้จริง

อย่างไรก็ตามอายุที่เหมาะสมต่อการบรรพชาในปัจจุบันควรจะอยู่ที่ 10 ขวบ ถึง 19 ปี เพราะเด็กที่อายุ 10 ขวบ ขึ้นไปพอจะดูแลตนเองได้แล้ว ส่วนวัยที่ต่ำกว่านั้นยังต้องอาศัยการดูแลจากผู้ใหญ่ค่อนข้างมาก หากเข้ามา

เนื้อหาพูดถึงอายุที่เหมาะสมสำหรับการบรรพชาในพระพุทธศาสนา ซึ่งถือว่าอายุที่เหมาะสมคือ 10 ถึง 19 ปี เพื่อให้เด็กสามารถดูแลตนเองได้ และผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปสามารถอุปสมบทเป็นพระภิกษุได้ โดยมีการยกเว้นแก่ผ

ด้วยเหตุนี้ในขั้นตอนการอุปสมบทจึงมีการถามก่อนว่า ผู้ประสงค์จะบวชเป็นมนุษย์หรือไม่ ดังคำว่า “มนุสโสสี” และคำเรียกผู้ประสงค์จะบวชว่า “นาค” นั้นก็มีเหตุมาจากเรื่องนี้ และในปัจจุบันสตรีก็ไม่อาจบวชเป็นสามเ

การอุปสมบทในพระพุทธศาสนามีข้อกำหนดและข้อจำกัดหลายประการ เช่น ผู้ประสงค์จะบวชต้องมีพระอุปัชฌาย์และบริขารครบถ้วน นอกจากนี้ยังมีบุคคลบางประเภทที่ไม่สามารถบวชได้ เช่น ผู้ที่ทำอนันตริยกรรม หรือมีปัญหาเกี่ย

พันธะและผู้ทำผิดกฎหมาย, ผู้พิการหรือมีอวัยวะไม่สมบูรณ์ และผู้ป่วยหนักหรือเป็นโรคร้ายแรง ประเภทที่ 1 ผู้ที่มีพันธะและผู้ทำผิดกฎหมาย ได้แก่ มารดาบิดาไม่อนุญาต, มีหนี้สิน, เป็นทาส, ข้าราชการที่ไม่ได้รับอ

เนื้อหาเกี่ยวกับข้อกำหนดในการบวชในพระพุทธศาสนา โดยแบ่งประเภทของผู้ที่มีพันธะและผู้ทำผิดกฎหมาย ผู้พิการ หรือผู้ป่วยหนักที่ไม่ควรเข้าบวชอธิบายถึงพระวินัยและศีลของพระภิกษุ และความต้องการความสมบูรณ์ทั้งทา

นอกจากนี้ นิสสัย 4 นี้ยังเป็นเครื่องคัดคนได้เป็นอย่างดีอีกด้วย ผู้ใดที่ปฏิบัติตามหลักนี้ไม่ได้ เช่น ติดในลาภสักการะไม่มักน้อยสันโดษก็จะอยู่ในหมู่คณะไม่ได้ จะต้องมีเหตุให้ต้องออกจากหมู่คณะไปในที่สุด ด้

บทความนี้กล่าวถึงนิสัย 4 ที่นักบวชในพระพุทธศาสนาจะต้องมีเพื่อที่จะอยู่ร่วมกับหมู่คณะ และอานิสงส์ในการออกบวชเป็นบรรพชิต พร้อมแสดงความเปลี่ยนแปลงสถานภาพที่เกิดขึ้นจากการบวช ซึ่งทำให้ผู้บวชได้รับการเคารพ

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงให้ความสำคัญกับความพร้อมเพรียงของคณะสงฆ์อย่างมาก โดยสังเกต ได้ว่า ทุกครั้งที่พระองค์ตรัสปฏิสันถารภิกษุที่มากราบช่วงหลังออกพรรษา พระองค์จะตรัสว่า “พวกเธอ เป็นผู้พร้อมเพรียงกัน ร่ว

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าให้ความสำคัญกับความพร้อมเพรียงของคณะสงฆ์ โดยมีข้อบังคับให้ภิกษุร่วมประชุมทำสังฆกรรมพร้อมกัน และต้องรักษาศีลและวินัยตามที่กำหนดไว้ โดยห้ามถอนหรือบัญญัติสิ่งที่ไม่ถูกต้องตาม teachings

ประเทศจีนเจริญรุ่งเรืองมากเพราะได้รับการอุปถัมภ์จากพระเจ้าแผ่นดิน เช่น สมัยถังไทจงฮ่องเต้ เป็นต้น 8.5 อุบาสก อุบาสิกาในสมัยพุทธกาล 8.5.1 ภาพรวมอุบาสก อุบาสิกาในสมัยพุทธกาล อุบาสก อุบาสิกาในสมัยพุทธกาล

ในสมัยพุทธกาล อุบาสกและอุบาสิกามาจากทุกชั้นวรรณะ โดยเฉพาะวรรณะกษัตริย์ที่มีบทบาทสำคัญต่อการเผยแพร่พระธรรม เช่น พระเจ้าพิมพิสาร กษัตริย์ที่เชื่อมั่นในพระพุทธศาสนา ส่งผลให้มีประชาชนเข้าถึงธรรมมากขึ้น กา

(2) ไม่ควรนำไฟภายนอกเข้าไปภายใน คือ อย่านำเรื่องไม่ดีของชาวบ้านมาคุยในเรือน (3) พึงให้แก่คนที่ให้เท่านั้น คือ ควรให้แก่คนยืมอุปกรณ์ไปแล้วส่งคืนเท่านั้น (4) ไม่พึงให้แก่คนที่ไม่ให้ คือ ไม่ควรให้แก่คนยื

เนื้อหานี้เสนอคำสอนเกี่ยวกับการเป็นกัลยาณมิตร รวมถึงคำแนะนำในการให้ความช่วยเหลือ การนับถือผู้ใหญ่ที่อยู่ในครอบครัว และการปฏิบัติต่อบุคคลต่างๆ ด้วยความเคารพและมุ่งหวังเพื่อให้เกิดประโยชน์ต่อกัน โดยมีตั

ในสมัยพระโกนาคมนสัมมาสัมพุทธเจ้า เศรษฐีชื่ออุคคะได้ให้ช่างทำ “เต่าทองคำ” แล้วนำมาปู บนที่ดินเพื่อซื้อที่สร้างวัด ในสมัยพระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า เศรษฐีชื่อสุมนะได้ปูที่ดินด้วย “ทองแท่ง” เพื่อซื้อที่สร้

ในอดีต เศรษฐีหลายคนได้สร้างวัดเพื่อเผยแผ่พระพุทธศาสนา โดยใช้ทรัพย์สินล้ำค่า เช่น ทองคำ เพื่อสร้างศูนย์กลางของพระพุทธศาสนา ซึ่งมีจำนวนสาวกมากมายในแต่ละยุคสมัย เช่น การประชุมสาวกครั้งแรกในสมัยพระวิปัสสี

ฉะนั้น ลัทธิศาสนาของอินเดียในยุคนี้ จึงสามารถแบ่งออกได้เป็น 2 พวก คือ 1. พวกอไวทิกวาทะ (Avaidika) หรือนาสติกะ (Nastika) คือพวกที่ปฏิเสธความ ศักดิ์สิทธิ์ของพระเวท ปฏิเสธความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า และไม่ยอม

ในยุคนี้ ลัทธิศาสนาของอินเดียแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม ได้แก่ อไวทิกวาทะ (Nastika) ซึ่งปฏิเสธพระเวทและความศักดิ์สิทธิ์ และไวทิกวาทะ (Astika) ซึ่งยังคงยึดถือพระเวทเป็นฐานข้อมูลหลัก อไวทิกวาทะประกอบด้วยกลุ่มเ

ในประวัติศาสตร์มีเหตุการณ์สำคัญเรื่องการโต้วาทธรรมของพุทธบริษัทเพื่อปกป้อง พระพุทธศาสนามากมาย ซึ่งจะเล่าย้อนตั้งแต่ยุคใกล้กับปัจจุบันไปจนถึงยุคพุทธกาลดังนี้ สมัยพระคุณานันทเถระ แห่งประเทศศรีลังกา โดยเ

เนื้อหานี้กล่าวถึงเหตุการณ์สำคัญในประวัติศาสตร์การโต้วาทธรรมของพุทธบริษัท เพื่อปกป้องพระพุทธศาสนา ตั้งแต่ยุคใกล้เคียงกับปัจจุบันถึงยุคพุทธกาล โดยเฉพาะการฟื้นฟูพระพุทธศาสนาในศรีลังกาโดยคุณานันทเถระ และ

วิรัช ถิรพันธุ์เมธี. (ม.ป.ป.) พุทธปรัชญาการปกครอง กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ บริษัท สหธรรมิก จํากัด วิรัช ลภิรัตนกุล. (2543) วาทนิเทศและวาทศิลป์หลักทฤษฎีและวิธีปฏิบัติยุคสหัสวรรษใหม่ กรุงเทพมหานคร : จุฬา

เอกสารนี้รวมถึงงานวิจัยและหนังสือที่เกี่ยวข้องกับพุทธศาสนาและวิทยาศาสตร์ของนักวิจัยไทยหลากหลายท่าน เช่น วิรัช ถิรพันธุ์เมธี, สุชีพ ปุญญานุภาพ และเสถียร โพธินันทะ ภายในนี้มีการอธิบายแนวคิดและการศึกษาพุ

๖๐ แต่... นั ก ส ร้ า ง บ า ร มี ๑ ลูกๆ พระเณรที่รักของหลวงพ่อทุกรูป หลวงพ่อเห็นพวกเราทุกรูป ต่างตั้งใจประพฤติ ปฏิบัติตามพระธรรมวินัยอย่างดีเยี่ยมมิได้ขาด ก็ชื่นใจ จะไปหาที่ไหนได้ง่ายๆ ภาคปริยัติก็ตั้

เนื้อหาสำรวจการตั้งใจของพระภิกษุในวัดพระธรรมกายในการปฏิบัติตามพระธรรมวินัย ซึ่งเน้นถึงความสำคัญของการฝึกฝนจิตใจและการเป็นกัลยาณมิตรต่องานถวายธรรมโดยการออกแบบย่ามที่มีคุณภาพ เพื่อสะท้อนความตั้งใจและคุณ

กฏแห่งกรรม มาให้เห็น เหมือนอย่างกับกรอวีดีโอเทปกลับ เราเห็นย้อนกลับไปได้อย่าง นั้น ถ้าสิ่งที่เขาเห็นมันเป็นความชั่วที่เขาทำ เขาก็จะตกใจ ละเมอ เพ้อพก โวยวาย มีอาการหวาดกลัว แล้วจิตใจก็เศร้าหมอง ครั้นพอ

เนื้อหานี้พูดถึงกฏแห่งกรรมซึ่งเป็นหลักที่ชี้ให้เห็นถึงผลที่เกิดจากการกระทำของเรา โดยการย้อนกลับไปดูสิ่งที่เคยทำเมื่อมีชีวิต หากเป็นความชั่วจะมีผลกระทบส่งผลให้จิตใจเศร้าหมอง และมีความเป็นไปได้ที่จะเกิด

การครองคน-ครองงาน ภาค ๑ ส า ร บั ญ ๑. ข้อเสนอของอาซิม ๒. ขาดกำลังใจทำงาน ๓. ความกตัญญู ๔. เงินยืม เงินลืม ไม่กล้าทวง ๑๐ ୭୭ ୭୩ ๑๕ ๑๖ ๕. ติดสินบน 5. ทหารเกณฑ์ ๗. นายจ้าง - ลูกจ้าง ២១ ๘. มีมนุษยสัมพันธ์ด

หนังสือเล่มนี้เน้นการจัดการและรักษาสัมพันธภาพระหว่างนายจ้างและลูกจ้าง โดยมีข้อเสนอของอาซิมที่ช่วยในการเพิ่มกำลังใจในการทำงาน รวมถึงการมีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี และการจัดการกับปัญหาระหว่างลูกน้องและเจ้านาย

ภาค ๒ การครองคน-ครองงาน ๑. กระต๊อบออฟฟิศ ๓๘ ๒. กัลยาณมิตร ๔๐ ๓. การขยายงานของวัดพระธรรมกาย ๔๓ ๔. ความจำเป็นในการขยายพื้นที่ ๔๕ ๕. จำนวนบุคลากร 5. เจ้าอาวาส ๗. ทำไมจึงบวชให้แต่เฉพาะผู้มีปริญญา ๔๘ ๕๐ ๕๑

บทความนี้เน้นการพัฒนาและการบริหารบุคลากรในวัดพระธรรมกาย โดยการจัดการที่มีประสิทธิภาพในการขยายงาน รวมถึงความสำคัญของการฝึกอบรมบุคลากรเพื่อให้มีคุณภาพ และการสนับสนุนบุคลากรให้สามารถทำงานในวัดได้อย่างมีป

คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ สุดยอดแห่งอบายมุข คือการคบคนชั่วเป็นมิตร คำว่า “มิตร” ในที่นี้หมายถึง คนที่สนิทสนมคุ้นเคยกัน ถึง ขั้นสามารถใช้สอย สิ่งของในบ้านเรือนของกันและกันได้ มีความไว้เนื้อเชื่อใจ กันเสมือนเ

คัมภีร์นี้หารือเกี่ยวกับการคบคนชั่วและผลกระทบที่มีต่อการใช้ชีวิตของเรา คำว่า 'มิตร' ในที่นี้หมายถึงบุคคลที่มีความสนิทสนมโดยใช้สอยสิ่งของของกันและกันอย่างมีความไว้เนื้อเชื่อใจ โดยการคบสามารถแบ่งเป็นการ

การสร้างสังคมดีที่โลกต้องการ • ๒๓๑ “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พระภาษิตของพระผู้มี พระภาคชัดเจน ไพเราะยิ่งนัก พระผู้มีพระภาคทรง ประกาศธรรมแจ่มแจ้งโดยประการต่างๆ เปรียบเหมือน บุคคลหงายของที่คว่ำ เปิดของที่ป

การเข้าถึงพระธรรมและปฏิบัติตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าสามารถนำไปสู่การสร้างสังคมที่ดีและความสุขในชีวิต โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากบทเรียนในสิงคาลกสูตรที่ชี้ให้เห็นถึงแนวทางการดำเนินชีวิตของคฤหัสถ์. พระสูต

4 ภาค 1 การเตรียมตัวไปวัด 1. การเตรียมใจ ก่อนไปวัด ความมุ่งหมายสำคัญของการไปวัด คือไปเพื่อศึกษาและฝึกฝนอบรมตนเอง ให้สามารถกำจัดกิเลสออกให้มากที่สุด เท่าที่จะมากได้ แต่เนื่องจากกิเลสต่าง ๆ ได้หมักดองใจ

การไปวัดมีความมุ่งหมายเพื่อเรียนรู้และฝึกฝนตนเองในการกำจัดกิเลส ซึ่งเป็นงานที่ต้องใช้สติปัญญาและกำลังใจ โดยการเตรียมใจให้พร้อมนั้นถือเป็นสิ่งสำคัญ เหมือนกับการเตรียมพร้อมของทหารก่อนรบ การทำบุญและการปฏ

6.2 ประเภทเครื่องไทยธรรมที่ประเคนถวายพระภิกษุได้ตลอดเวลา นอกจากเครื่องไทยธรรมดังกล่าวข้างต้นแล้ว เครื่องไทยธรรมประเภทอื่น ๆ นั้น สามารถประเคนถวายแด่ พระภิกษุสงฆ์ได้ตลอดเวลา ไม่มีกำหนดห้าม ภาค 2 ประเพณ

บทความนี้เสนอเกี่ยวกับประเภทเครื่องไทยธรรมที่สามารถประเคนถวายพระภิกษุได้ตลอดเวลา โดยไม่มีข้อกำหนดห้าม และเน้นถึงความสำคัญของการปฏิบัติตนเมื่อไปยังวัดในวาระต่าง ๆ เช่น การถวายสังฆทาน การแสดงความเคารพพร